Eylül Şiiri - Sevinç Eroğlu

eylül akşamları ve yağmur,
bizi bekliyorlar,
olmadık bir zamanın,
olmadık bir saatinde,
ama sen iç olmadık bir zamanda gittin
olamadık bir düş kaldı geriye,

ben sende,
sen bensizlikte,
oyunlardaki masum cocuğun
oyunaları kadar mutlu değil oysa.

çocuk kadar cesaretsizdi aşk,
gizli köşerinde saklandık biz,
şehrin pembe vakitleri olmadı,
biz o vakitlerde solumadık
şehrin kahkahaya doymuş saatlerini.
şimdi eylül gene bir vapur iskelesinde,
bir yaprak gülüşünde,
hoyrat bir rüzgarda belki de,
oysa eylül ağlamaktayım
sevgili yok ellerimde.

bekleme,
aşk terk etmişken dünyayı,
umutlanma bir uçurtma kanadına.
unutmalı sevmeler adına ölmeleri
şehir kaldıramaz bu sözleri,
sen var git yoluna.
böyle yaşamakmış.