İşte geldi yine Eylül mevsimi,
Yaşıyor hem ruhum, hem bedenim,
Bu mevsimdeki değişimi,
Hem hüznü, hem neşeyi.
Yaz’a vedadır kimi zaman hüzün,
Kimi zamanda sararan sonbahar yapraklarına,
Kendimi bulurum o yapraklarda,
Korkarım, tutunacak bir dalım olmayışına.
İki duyguya bürünür kalbim.
Kimi zamanda hissederim neşe,
Gündüz bedenimi ısıtan güneşe,
Bırakırım kendimi,
Sahildeki dalgaların ritmine,
Uçan kuşun ahenkli sesine.
Kalbim ve bedenim zor alışır,
Bu gel-git lere, bu geçişe,
Acaba ne kalacaktır bana geriye?
Nasıl bir iz bırakacaktır?
Yaşadığım bu hüzün ve neşe.
Sanki son hazırlıkları yaparız
Bu hazan günlerinde,
Bilemeyiz, neler yaşayacağız
Bizi bekleyen soğuk kış mevsiminde……
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 01:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

çok güzel anlatmışsınız eylül ayının insandaki izlerini.... kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)