Eylül Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Kış çıkarken bahar arkasındanda yaz gelir diye sevinmiştik
Yazın böyle kısa olacağını düşünmemiştik
Eylülün girişi ile sonbahara ayak bastık
Ölüme mahkûm gibi çevreye hüzünle baktık
Her mevsimin ayrı güzelliği var diye kendimizi aldattık
Sanki bir yolcu uğurlar gibi yazın ardından baktık
Rüzgârın arasına birçok jilet taktık
Ağaçların yapraklarını bir, bir koparmaya başladık
Kış hazırlıklarının bitmesi, okulların açılması
Hepsini topladı bir araya eylül ayı
Bir bakıyorsun rüzgâr savuruyor bulutları
Bir bakıyorsun aniden bastırıyor eylül sağanağı
Her mevsimin güzelliklerini yaşamak gerekir
Kimileri bir çok şeye eylül de gel demiştir
Göz kırpmadan ümitle bekletir
Sonunda ümitleri, kuruyan yaprakları ekletir
Eylül ayı her şeye rağmen insaflıdır
Ne vantilatörün fişini taktırır, ne soba yaktırır
İnsanları sere serpe etrafına baktırır
Birde kış geldi mi, kapıyı pencereyi kapattırır
Eline ne geçse onu yaktırır.