Eyleyerem Şiiri - Veysel Soysal

Bu sohbette ırak kaldım
Muhabbetten firak kaldım
Yanınızda çırak kaldım.
Öze bühtan eyleyerem.

Şiiriniz dizilidir,
Kızıl ile yazılıdır; (*)
Her biriniz Fuzuli’dir
Buna iman eyleyerem.

Şiir baldır, arı menem
Postnişin biri menem;
Ozanların piri menem
Bende ferman eyleyerem.

Dostluğunuzu düşledim
Sohbetinize başladım.
Senelerce tıp işledim
Derde derman eyleyerem.

Şiirimiz gönle bağdır
Muhabbete bir bulağdır
Veysel Soysal sözüm sağdır
Aht-ı peyman eyleyerem.

Sanal Alemde bir dost meclisinde Azerbaycanlı ozanlarla atışılırken bir sekte oldu, son sözlerini yazıp çekildiler. Sonra baktım Mutalip adlı dostumuz devam ediyor. Bende sonuna kadar devam ettim. Aslında bu Ozanlık geleneğine aykırıdır. Atışılacaksa yeni bir ayakla olmalı. Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın.

Mutalip bey duymaz mısın?
Dost yerine koymaz mısın?
Beni ozan saymaz mısın?
Türkçe zeban eyleyerem

Ziyadedir, size nazım
Sizin gibi canlar lazım.
Karşınızda susar sazım.
Sözü meyan eyleyerem.

Huhabbete verir karar;
Dost-dostunu arar-sorar;
Dostlarıma gelse zarar;
Aklı ziyan eyleyerem.

Gel şu anda verek mola
Hazır olak kutlu yola;
Cumanız mubarek ola
Bunu beyan eyleyerem
(*) Kızıl; Azerbaycan’da altın demektir