abu hayat devran eylemış
nesilden nesile gönül eylemiş
uzun bir yolda beni eylemiş
benim yolum bittiseni neyleyim
çok dolaştım aşkı bulmak için
hasta düştüm derman aramak için
dünyayı verseller değişmezdım senin için
benim ömrüm bitti seni neyleyim
gül goncası gibi sardın bahçemi
meyve vermeyen ağaç oldu bahçemiz
canı cananı kabul ederim gönül bahçemize
kuruyan bahçemize seni neyleyim
şair muharrem gönül bahçene fidan dike bilsen
büyüyen ağaçlarda dostlarınla meyve yiye bilsen
kaybolan bütün dostları bir daha göre bilsem
dostluklar kaybolmuş dünya seni neyleyim
Kayıt Tarihi : 14.2.2010 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Tüylü](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/14/eylemis.jpg)
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (1)