Eyleme geçmeyen düşünceler Şiiri - Betül Öz

Hayal kurduklarımız ve hayal kırıklığıyla bulduklarımız arasındaki
Küçük gözüken ama bazen büyük felaketler doğuran olaylarla oluşur hayat.
Ruhlar acılaşır fakat hayatın sonu değildir bilirsin.
Fütursuzca atarsın bir adım daha kendi hikayene.
Fakat herşey tarumar olmuştur.
Belki de zihnini ideolojik düşünceler oyalıyordur.
Ama yine de yumarsın gözünü.
İçindeki o sesler yeniden delireceğine emin sanki.
Bu korkunç zamanların bir yenisini daha aşamayacakmışsın gibi hissedersin bir anlığına.
Bu bir an büyüyüp geniş zamanları kaplamıştır.
Ve bu kez iyileşemeyeceksin.
Ruhunu sanki huzur ve mutluluğun ardına götüren o şeyler artık yoktur.
En iyisi gibi gözüken şeyleri yapmaya çabalarken odaklanamazsın.
Kaygılar seni eyleme değil de sanki daha bitmiş görmekten haz duyuyormuş gibi hiçliğe sürükler.
Geçmiş kötü anıları zihninde yok etmeye çalışırsın.
Arkanda bıraktığın köprüleri yıkar, ilerlemekten başka şansın olmasın diye komut verirsin sürekli kendine.
Fakat arkanda bir gözün açıktır hep.
Kapatmaya çalışırsın.
Ve bu tekerrür ederken sen benliğini yoklarsın.
Ne için yaşıyorum ?
Kendinle defalarca kez başbaşa kalırsın.
Kendinle savaşırsın.
Yenilgiye uğrayan veyahut mağlup gelen yoktur.
Çünkü sen kazanırken aynı zamanda kaybedersin.
Ama seni en iyi tanıyan da sensin.
Eğer uçmak istiyorsan seni aşağıya çeken herşeyi bırak sonsuzluğa gitsin.
Ve yine bilirsin.
Hayata geçirmeyi düşündüğün fikirlerinle eylemlerin her ne kadar çelişse de,
Sürekli yapacağım dersin.
Ama en çok da kendini kandırırsın.