Eylem damarına bir türlü kan yürümüyordu toplumun, uyuşukluğunun geçmeme sebebi bundandı. Anlamsız bir korku büyüttü bu uyuşukluğu. Ülkenin gerçek sahipleri ülkenin sahibi gibi davranmayı unutmuşlardı. Yurttaşlığı hatırlatana kızıyorlardı. Korkuyu yayana biat ve itaat eden, sömürüyü gerçekleştiren zihniyete müşteri olma seviyesine düşürülmüş olmayı kendine layık gören kültüre zarar gelmesin diye bu dayatmacı zalimliğe karşı çıkan herkese itina ile zulüm ediyorlardı.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Tarih;
O zulmün "deneme tahtasıdır!"
Yargılanmaktan
Yaptığının karşılığını görmekten "hiç kurtulan" olmadı!
Eninde sonunda!
Rahmetli Demirel'in sözüyle:"Mahkeme kadıya mülk değildir!"
Mülkün sahibi gün gelir, sorar hesabı!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta