Eyledin Şiiri - Akın Gündüz

Güleç yüzün gördükçe dalıp gittim
Sen beni gamzene mahpus eyledin
Bağımdaki gülleri sana verdim
Mor sümbüllere, menekşe eyledin

Yar bade verip sarhoş etti beni
Nasıl unuturum o gözlerini
Güldükçe beliren inci dişleri
Karanlık geceme mehtap eyledin

İyi olmaz derdimin ilacı sen
Eğer sen yoksan buralar cehennem
Senden gayrı doğru nedir hiç bilmem
Senden başkasın, söz geçirmez eyledin

Çıkmaz sokaklarda, sana yürüdüm
Yüce dağlarda hep yaralı gezdim
Sahrada, Leyla’yı arayıp durdum
Beni benden alıp mecnun eyledin

Sevgimi bir yol bulup diyemedim.
Hep senin bana gelmeni bekledim.
En sonunda ellere gelin gittin
O günden beri gözüm sel eyledin

Tokat’tan gideli hicrana düştüm
Seni bana vermeyenlere küstüm
Bir yar sevem dedim dillere düştüm
Dillerde dolanan destan eyledin

Ne zaman seni görsem aklım gitti
Olmadığın bir gün sanki yıl gibi
Kul Akın sensiz dünyayı neylerdi
Sen ki beni böyle bir kul eyledin