Ey Gönül!
Sorarım ben kimim, nere bu gidiş?
Dünya temâşâgâh hayrân eyledi;
Kabristânı seyret, hani o didiş?
Hakîkati nasıl beyân eyledi..
Yaşarsın dâima ölmem sanarak,
Nefsin hevâsına hırsla kanarak,
Ömrün geçer onu bunu anarak,
Aradığın sende nihân eyledi..
İbâdetten mânâ acaba neydi?
Aklı öldüren tek zannetme meydi,
Aşk deyince işin gücün hep şeydi,
Hakk Aşkıyla nefsim figân eyledi..
Beşeriz, şaşarız kınamak niye?
Hatayı görmezsin bir ibret diye;
Buymuş imândaki işte seviye,
Dedikodu, kovu yılan eyledi..
Tarsûsî nefsin at, ki gem vurmalı,
Her zaman haklının safta durmalı,
Duy ölüm ânına saat kurmalı,
Mevlâ mahşer günü divân eyledi...
"Adem KAÇAR - 20/02/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 20.2.2018 09:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!