Eyledi Şiiri - Gülay Hançer

Kanıyorken yarama, tuz bastı zalim kader
Canımdan can koparıp, bana zulüm eyledi.
Sardırdı dört yanıma, dert,hüzün,elem,keder
Bağımı,bostanımı, yolup talan eyledi.

Pişmiş idi aşıma, yedirtmedi su kattı,
Sildirtmedi yaşımı, akıttıkça akıttı.
En değerli şeyimi, değersiz pula sattı,
Ellerimi bağrımda, koydu zelil eyledi.

Çok sevmiştim o yari, ona hiç bildirtmedi
Ağzımı, dillerimi, bağladı dedirtmedi.
Sevdiğimin yanında, kolunda gezdirtmedi,
Muradımı vermedi, beni bedbaht eyledi.

Ondan başka hiç kimse, yüreğimi yakmadı,
Gözlerim onun gibi, başkasına bakmadı.
Gidecekken yanına, kaderim bırakmadı,
Prangaları takıp, beni esir eyledi.

Olsa idim tek köle, ben aşkımın yanında
Canına karışsaydım, dolaşsaydım kanında.
O çınarımdı benim, olsaydım ‘’kuş’’ dalında,
Can yarimden ayırıp, beni yarım eyledi….