Eyaz gülrenk
Bülbül olup gülbank okurdum gül tenine
gülşeninde dolaşırken vurulurdum leblerine
mengüş olsam takılsam kulak memelerine
senin kulun olduğumu bildirsem elaleme
biliyorum suçluyum aman yüzüğü veren sultan
yedibeyzaya döndü ellerim sokulunca koynuna
Süveydasın ta kalbimin ortasında bir noktasın
o nedenle benim göysüm hüzün kulübesidir
kıran-ı sad olalım burcumuz, yıldızımız bir olsun
sahip kıranım sen ol bahtımız açık olsun
hem nigarsın hem parmaklarını nigarlarsın
miskten yapılmış galiye senden koku alsın
uşşak makamı ruhumu doyuran gıdadır
yel esince zülüflerinden türkülenir nidadır
Son ilaç dağlamaktır atalarımdan bilirim
bende bu aşk yarasını dağlar giderim
Kayıt Tarihi : 6.6.2018 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!