Eyaşk Şiiri - Osman Balkıs

Ey aşk
İlk soluk ilk tohum
İlk nutfe şiirin varoluşunu dölleyen
Ey cemrelerin ardından gelen
Ey doruk
Fiziğin meta sının son noktası
Ruhun ilkbaharları ile çiçeklenen
İradeye inat kün emrivakisi

Akşamın kızıl saçlarını okşadığımız
İçten içe yanışın verdiği huzur
Gecenin sükutu damla damla damıtılan
Kuş kanatlarından bir ambar
Güneşli günler umuduyla kamçılanan atlar
Hayal bozkırında yeleleri özgür rüzgarlarla dolan
Mevsimden mevsime uçuşan göçmen kuşlar

Ey aşk ey yanış
Pişmenin tadı ruhta lezzetlenen
Biteviye süren meşk meclisi
Rintlerin şafak vaktine kadar süren
Bir yangının geride bıraktığı kül
Mart yağmurları tenine dokununca
Kardelen kararlılığı ile yeni baştan yeşeren

Sevdaya dair türkülerin ses telleri
Mızrabın ıstırap iniltilerine eşlik eden
Ve şiir gökyüzüne söylenen serenatlar
Berceste berceste dizelerle müzeyyen
Ey her yangından sonra yeniden
Yeni baştan filizlenen hayat
Arusun şebinde şeb/nemler sürün
Aşk ki ölüm meleğine göz kırpan
Gelinin ya nasip telkiniyle koşan at

Ey aşk ey çarkıfelek
Koza ipeği sarmalanan zaman
Beni yeni baştan ilke çevir
Sırça saraylarda renklerin harmonisi
Naif kanatları ile binlerce kelebek
Uçarak ilmek ilmek dokur
Şiirin ipekten kumaşını

Ey aşk ey sözün bitiş çizgisi
Yağmur yağmur anlamla gelen
Aşk uruca ramak kalmıştır

12/12/2020 İstanbul