Ey Zulmedenler! Şiiri - Halil Manuş

“Müslümanlar kardeştir” der inancım
Açken Müslümanlar, tok yatmak var mı?
Gördükçe açları artar iç sancım
Yapılanlar insanlığa sığar mı?

Nerdeler? Almanya’sı, Hollanda’sı
İnsanlık havarisi Fransa’sı
Özgürlük heykelli Amerika’sı
Sormak lazım; bunlarda, vicdan var mı?

Bunların ki insanları kemirmek
Yiyip yiyip göbekleşip semirmek
Hatta ölünceye kadar sömürmek
Hiç bunlar yoksul elinden tutar mı?

Saymazlar insandan, siyahsa tenin
Birde müslümansan ölmek kaderin
Üstü gibi altıda varsa yerin
Allah bunları cennete koyar mı?

Dini bozuk bunların, elbet yapar
Allah’ı bilmez hepsi puta tapar
Ne demişler; “eşek teper, it kapar”
İnsan olan insan, yoksul soyar mı?

Gitmez elbet böyle bunlar da biter.
Gün gelir yanmayan ocaklar tüter
Nice yurtlarda da baykuşlar öter
Ey zulmedenler! Dünya size yar mı?

Sözüm ‘müslümanım’ deyip bakana(!)
Vurdumduymaz, at gözlüğü takana
Bugün onlara ise yarın sana
Söyle! Müslüman cihattan korkar mı?