Ey Zülfü Siyah Yar Şiiri - Müslüm Taş

Bir teşehhüt miktarı, kadar kalsa zamanım.
Yardan bir cevaz gelse,
Yüreğine gizlensem.
Cümle âlem /zül/ saysa,
Ben Zühre’yi izlesem
Bulsam yârin yolunu.
Gölgesinde dinlensem.
Bir yudum Zülâlini,
Damağıma değdirsem…

Zümrüdü Anka olsa yar gözümün önünde,
Kaf dağlarım bulutlu,
Yağar iliklerimde.
Bir züyuf etmez inan,
Başkası yüreğimde.
Zümrüt taşım kalbinin,
Üzerine demlensem…
Şakaklarından sarkan,
Bir tutam zülfüne,
Seherin yeli gibi değip,
Dağıtıp geçsem…

Ters yüz olur yüreğim, sinem günberilerde.
Ayın aylasına takılır yine zihnim,
Yıldızlar uçlarında,
Sallanır zembillerim.
Hasretinden sızlıyor,
İman tahtam derinden,
Şebnemler düşüyorken,
Gönlüme gözlerinden,
Irgalar bedenimi sensizlik,
Ta derinden.
Terennüm eder sana,
Gün batımı aşina,
Sensizlik yüreğimde ardak olur acıtır,
Ey zülfü siyah yârim, ömür sensiz acıdır.

KÜÇÜK SÖZLÜK:
TERENNÜM: Kısık sesle şarkı söyleme.
ARDAK: İÇTEN İÇE ÇÜRÜME
GÜNBERİ: GECENİN UZUN OLAN GÜNLERİNDE GÜNEŞE YAKIN OLAN YERYÜZÜ.
ZÜYUF: AYARI DÜŞÜK PARA
CEVAZ: ONAY VERME
ZÜL: AYIPLANACAK ŞEY
TEŞEHHÜT: NAMAZDA OTURUP, ETTEHIYYATÜ DUASINI OKUMAK/OKUYACAK KADAR ZAMAN

MÜSLÜM TAŞ