Ey Zaman Şiiri - Salih Çetin

Ey Zaman! En acımasız düşman.
Yaptın yapacağını yine! Çaldın benden bir yıl daha
Biraz daha çıktı kamburum sayende, Aklaştı iyice saçlarım
Alnımda derin derin çizgiler, sevin hadi! Bak işte eserin.
Yıkamazdı kimse beni sanırdım. Vurgun yedim senden
Ey! Dipsiz ve sonsuz kuyu
Aynalara düşmanım şimdilerde biliyor musun?
Kendimi tanıyamıyorum. Ne yüzüm aynı yüz, ne saçım gür
Eskisi gibi
Göz altlarımda kırışmış, feri sönmüş gözlerimin.Haydi övün.
Be hey! Amansız, Be hey! medetsiz, zalim hebam
Ey! Obur Hortum
Savurdun beni. Tepe taklak ettin.
Usta hırsızmışsın amma!
Çalarken benden çocukluğumu,
düşlerimle birlikte gençliğimi
Hangi narkozla aldattın? Uyuttun beni?
Ey bin bir surat!
Gece oldun, gündüz oldun,
Mevsim olup renkten renge büründün.
Kışın zulüm, hazan ölüm,
Yaz umut, bahar gelin…
Daha sayayı mı marifetlerini?
Sevinç, hüzün, acı, keder, doğum, ölüm…
Ey Zaman! Ey cevapsız sual
Kaç kişi yuttun seni çözmeye çalışan?
Hangi müzeyle kıyaslanırsın ki?
Zaten.
Var mı senin karşında senden başka ayakta kalan?