bırak fırtınalar kopsun yüreğinde
sustur artık şu isyanı içinde
geçip giderken zaman
koşma artık kayıpların peşinde
yitip gitsin herşey geçmişin izinde
savrul gitsin rüzgarın esinde
başıboş gönlüm boşluğun ritminde
dönsün artık kendi ekseninde
geçmişten gelecekten sana ne
aldığın her nefese şükretsene
sana sen en güzel hediye
ey zaman
isyanım senin sonsuzluğuna
alıp giderken beni
benden her an
kavrulup giderken sevginin izinde
bir de benim yüzüme gülsene
gönlüm halen çocukken
bu büyümekte niye
niçin acılarla sınarsın beni
hani pembe idi hayatın rengi
benimkisi bir bulutun özlemi
bırak fırtınalar kopsun yüreğinde
geçmez bu hayat geçmişin gölgesinde
ne koşarsın gerçeğin izinde
sende kendini avutsana dünya düzeninde
Antalya 31/03/2013 00:01
Özgür İncedayıKayıt Tarihi : 29.7.2013 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür İncedayı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/29/ey-zaman-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!