Ey Zalim Kör Nefsim, İşte Allah'ın İspat ...

Tüm yaratılan; yaratan cinsinden değildir
Sanat varsa eğer, yapan mutlak bellidir
Gördüğü halde eseri, ustasını ederse inkar
Bu ne teknoloji ne bilim nede bir ilimdir !

Hayatı kim yarattı ise ölümü de işte o verdi
Bütün nimetleri bak nasıl önümüze serdi
Ölümde bir nimet, yaratılmasaydı eğer ölüm
Dedemizin dedeleri acaba bizlere ne derdi?

Hiç bir insan dünya da dinsiz yaşayamaz
İnanmamakta bir dindir; dinsizlik olamaz
Ta… yaratılıştan özgürdür bütün insanlar
Hür iradeyi verene elbet hesap sorulmaz

“Bir harf katipsiz, bir köy hiç olurmu muhtarsız”?
Olmayınca din, insanlık kendi arasında olur tutarsız
Dini; ilim, bilim fen tümü birbirini eder hep tastik
Aklın yolu birdir, din ile ilim, asla olamaz kararsız

Çobanı, kurdu koyunu da yaratan Yüce Allah
Tanrı yerine kim derse “Allah”; bulur felah
Dünyada bitmez maçlar, gençler olur yaşlı
Ölmeden önce, insan aklı, başa gelir inşallah

Din; insanı kendi nefsinde yapar iktidar
Lafa pul yapışmaz, insan ise nefse kanar
Hem kendine hem de topluma verir zarar
Etsen Allah’ı inkar; nedir söyle ettiğin kar?

Dünya da; olur bütün insanlar dünyevi
Neticesi ise mutlaka döner, olur uhrevi
Ey! dünyevi; zalim kör nefisperest nefsim
Ebedileştir tüm işleri, ahrette ye baki meyveyi

Mataryalist felsefe gibi düşünene sözüm
Yoksa kimsenin fikrinde yoktur hiç gözüm
“Allah’ı;” yok sayıp şirk koşup tenkit edene
Borborunbekir olarak dayanamaz özüm

Borborunbekir