Ey Zalim İnsan! Şiiri - Savaş Çakır

Gecelere köle bütün bedenim
Geceyle başlıyor gündüzüm benim
Gecelere tiryakidir gözlerim
Gecelerden farksızdır gündüzlerim
Gündüzde gecede hep seninleyim
Ben kendim değilim ben artık senim
Aldın benden beni ey zalim insan!
Düşünme maziyi unutuldun san
Düşünme ki beni üzülmeyesin
Esrarlı gözlerin acı görmesin
Uykusuz kalmasın güzel gözlerin
Bilme! Seni deli gibi özlerim
Sana muhtaç yaşar tüm duygularım
Gözlerime düşmandır uykularım
Bana yoldaş olur acı karanlık
Dinler dertlerimi eder yarenlik
Bir yırtık fotoğraf ve bir sigara
Alır düşlerimi katar efkara
Sigaram efkarlı dumanı sessiz
İçinde hasretin yaşar nefessiz
Duman gibi sessiz haykırışlarım
Hayalini duvarlara işlerim
Dalarım bir düşe efkarı uzun
İçinde ızdırap, içinde hüzün
Hasretin farz bana mutluluk günah
Sayende yığıldı içimde bin ah
Hasretin, kederin; derdim, efkarım
Geceler boyunca sadık dostlarım