Ey Zâlim-i Menfûr

Rabbim sana dün verdi cenâh eyledi mesrûr
Uçsan yedi kat göklere bir gün döneceksin
Yaktın beni baştan başa ey zâlim-i menfûr
Bî- rahm ateş olsan bile bir gün söneceksin.

Âşıklara yüksek tepelerden bakıyorsun
Toplantıda bülbül gibi serbest şakıyorsun
Sevmekte sadâkat diye canlar yakıyorsun
Bî- rahm ateş olsan bile bir gün söneceksin.

Cenâh = kanat
Mesrûr = sevinçli, memnun
Menfûr = nefret edilen, merhametsiz
Bî- rahm = acımasız
Re'sen = kendi kendine

Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ /. . / /. . / /. . / /