Ey Zalim Hayat Şiiri - Veysel Sari

Ey zalim hayat üzerime çok geldin
Her yerden saldırdın vurdun kırdın
Yüreğimi parçaladın yaktın kül ettin
Yine de isyanım olmadı sustum

Ey zalim hayat ben sana ne yaptım ki
Suçum neydi ki bu kadar üstüme geldin
Gecenin en kuyu karanlığına hapsedip
Bir daha yolumu bulamayacak yalnızlığıma terk ettin

Bir gün mutluluk nedir vermedin
Kaldırılamayacağım kadar dert verip çile çektirdin
Her gece buğulu gözlerle sabahı karşılattın
Hiç mi acımadın bana ve göz yaşlarıma

Umutlarımı hayallerimi özgürlüğümü yok ettin
Sevdiğimi sevdiklerimi yarınlarımı
Hiç acımdan hepsini benden aldın
Acıların en büyüğünü yaşatarak kahrettin

Her gün kalbimde sırtımdan vurdurdun
Bana kendi ellerimle mezarımı kazdırdın
Bu dünyada cehennemi bile yaşatırdın
Yine de diz çökmedim karşında dimdik durdum

Sanki bu dünyaya gelmeden önce suç işlemiş
Yaşam hakkım elimden alınmış
Dert ve kederlere mahkum edilerek
ızdırap çekmek gönderilmişim

Ey zalim hayat ne kırılacak ne yanacak
Artık bir yüreğim kalmadı
Sadece bir canım kaldı
Gel al o da senindir