Ey Zalim Felek Şiiri - Yusuf Şeker

Yıllar yordu beni, tutuldu dizim.
Derman bırakmadın, ey zalim felek.
Tozlu yollarında kayboldu izim,
Menzile bırakmadın, ey zalim felek.

Ne emekle boya vurdum ipime,
Yün eğirdim, nakış saçtım kilime.
En sonunda düştüm gurbet eline,
Naçar bıraktın beni, ey zalim felek.

Derdim çok, sormadın ki halimi.
Ağarttın saçımı, büktün belimi.
Gölgeyi ararken akan selimi,
Kuruttun bu sene, ey zalim felek.

Nice yıllar geçti, her adımda yara,
Bazen güldüm, şimdi düştüm dara
Harcadım her şeyi, kalan yalnız zara,
Terk ettin beni bu sene, ey zalim felek.

Bir umut daha kırıldı, şimdi kalbimde,
Zamanla silindi hayaller, kayboldu izimde.
Yavaşça yitirdim her şeyi, seni de içimde,
Sen unutmadın beni , ey zalim felek.

Bir rüzgar daha savurdu, düşlerden izler,
Her bakışta bir yara her adımda diz çöker
Geceleri beklerken, sabahlar da gelir geçer,
Yıkmadın beni bu sene, ey zalim felek.

Dünyada ararıyorum gençleri yoranları,
Sakalı ak olmuş, kel kalanları.
Kulağı duymayan, dili lal olanları,
Susturdun boşuna, ey zalim felek.