Evladın, zulmünü, kardeşin kahpeliğini, kadının İhanetini gördüm,
Bütün olumsuzluklarla kendimi hücreme hapsettim bir duvar ördüm,
Dost mazide kaldı, menfaat dostun yerini aldı, bilin ki ben ruhen öldüm,
Beni tekrar hayata döndürecek olan, kaf dağında'ki, zümrüdü-ankadır...
Yaşananların sorumlusu, doymak bilmeyen nefsim, zalim dünyadır...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman