Yıkıp talan ettin, masum bağını
Hazana döndürdün yaşam çağını
Bombayla çevirdin, mazlum dağını
Hanende çiçeğin gülün kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Beyhude hırsınla bozarsın huzur
Gün gelir bir yiğit mezarın kazır
Sabrı tükendikçe canımız bezer
Garibin çölünde yelin kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Şeytanla kalleşçe vurup saldırdın
Binlerce fidanı vurup öldürdün
Ana vatanını kime böldürdün
Mazluma uzanan elin kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Karıncalar gibi olsanda kıprak
Azrail gelirken savrulsun yaprak
Gözünü doyursun kapkara toprak
Görürüm inşallah ölün kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Artıkça acılar demlenir her dem
Kader yazar olur ezilenler cem
Sanada elbette vurulacak gem
İblisle koştuğun yolun kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Şeytanlaşan nefsin dürmüş özünü
Haince gösterdin iki yüzünü
Ne zaman söz verdin tuttun sözünü
Yeşerdiğin yerde dalın kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Beyzade içlenip söyler durursun
Sesin duyan olmaz böyle erirsin
Bilirim güç bulsan hesap sorarsın
Ey zalim biriken gölün kurusun
Zehirli konuşan dilin kurusun
Beyzade / Hüseyin Ekici
21.09.2025
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!