Bu sonsuz aşkımız hani büyüktü
Nereye kayboldun gittin ey zalim
Yaktığın ateşler bir akşam tüttü
Hayatımı zehir ettin ey zalim
Seninle mutluluk sevinci tattım
Sevgine en büyük sevgiler kattım
Bırakıp gidince yıkıldım battım
Şimdi bu gönlümde bittin ey zalim
Sevgi bahçemizde gülüm demiştin
Ağzımda konuşan dilim demiştin
Çiçeğim polenim balım demiştin
Alevlerin söndü tüttün ey zalim
Gözyaşlarım pınar oldu çağladı
Bu halimi gören gözler ağladı
Kader benim yollarımı bağladı
Duygumu kumarda üttün ey zalim
Bahçende bülbül düm dalına kondum
Sevda ateşinle kavruldum yandım
Aşkımız sonsuza sürecek sandım
Bir akşam üstüydü gittin ey zalim
Zeynep Eroğlu 23.12.2012
Kayıt Tarihi : 23.12.2012 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!