Ey Zâhit!
Zâhit sen ne bilin Aşkı?
Hakk'a ettik tüm naâtı;
Ne yapalım hûri, köşkü?
Biz isteriz hep O Zât'ı..
Kilidimiz açmış dilber,
Yanıp kebâb oldu ciğer,
Sevmek imiş asıl hüner,
Gönlümüzün Aşk milâtı..
Mecâz yâre deriz sanma,
Aklın göze inip kanma,
Müşrik deyip sakın yanma,
Nasıl yaptın bu isnâtı? ..
Çok mühimdir sende sayı,
Nefsin vardır bunda payı,
Devirsekte hafta, ayı,
Keser miyiz hiç evrâtı? ..
Örf âdeti sanan dinin,
Vahdet'edir bilsen kinin,
Şatafatlı olur sînin,
Takar mıyız biz bidâtı? ..
Arapçadır sende sevap,
Geleneksel böyle zehap,
Haydi tutmaz ise hesap,
Bunlar nefsin duy icâtı..
Mânâ için bunca kitap,
Akla, kalbe bütün hitap,
Zillet hâlin görsen îtap,
Ne kötüdür nefs biâtı..
Aşktır inan imân özü,
Yalan sayıp atma sözü,
Oldu isen Aşkın közü,
Şebî Arûs bil vefâtı..
Adem kâtip, yazar şiir,
Gönlündedir hâtip şâir,
Söyler durur Aşka dâir,
Aşkı yaymak çün cihâtı...
Kayıt Tarihi : 2.2.2017 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/02/ey-zahit.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!