Ey Yüzünü Kalbine Nakşedenden Kaçan Yâr!

Kalbimi sana dönüp yüzüne gülümsesem,
Her defa Anka olup Kaf Dağına kaçan yâr.
Yüzünü bana dönüp kalbinle gülümsesen,
Ey yüzünü kalbine nakşedenden kaçan yâr!

Oyun bir ömür sürmez saklanma hiç sislere,
Sığınmak yok imgeye yerli yersiz süslere,
Sevgimi güneş yaptım buza çalmış hislere,
Ey yüzünü kalbine nakşedenden kaçan yâr!

Gözyaşına renk veren sevinç mi üzüntü mü?
Benim ki hep gözyaşı, senin ki sızıntı mı?
Kalbin bendeyken gitmek gurura gezinti mi?
Ey yüzünü kalbine nakşedenden kaçan yâr!

Yeminli isen söyle hem yanıp hem yakmaya
Devam ederken yaşlar yanağına akmaya,
Bak kendini görmeyen gözbebeği bakmaya,
Ey yüzünü kalbine nakşedenden kaçan yâr!

Sen, bir gün iç sesini; dinleyip, uyacaksın,
Damarında dolaşan sesimi duyacaksın,
Kalbimden geçenleri bir bir okuyacaksın,
Ey yüzünü kalbine nakşedenden kaçan yâr!

Tecrübe bir öğretmen ancak, isteyen anlar,
Bırak mazide kalsın, kapris yüklü zamanlar,
Vaktidir başlar sonra; ah keşkeler, amanlar,
Ey yüzünü kalbine nakşedenden kaçan yâr!...