Ey Yürek Ülkem Şiiri - Selda Yetişoğlu

Ey yürek Ülkem
Sen şimdi alıp sazı
Vurunca yüreğin teline parmakları
Avazın duman olup
Sızlatır olanca varımı
Düşünce kağıdın akına
Yaşca dilin...
Usanmadan sabır yoğurur ellerim
Ve umuda beş kala yiter ya düşlerin
Yitme
Ben yüklenip umutları olancasıyla ömrün
Safını dahada sıklastırıp saklının
Bana aymayan güne inat doğururum güneşi
Ayazındayken bir ağustosun tutabilirim ateşi
Etme bak dünyanın bütün yükünden geldim
Yokluğun koynundan
Hasretin çağından
Vurulan adaletin bağrından...
Kadına kesilen namus kalıbından
Dahası kuşatılmış sevdaların akından...
Tek başıma bin orduydum hep barışa saf tutan...
Gitme
Bilinmez yolum
sonrası yok bu yokluğun
Sırattan geçen o toyluğum
Düşer dizelerin üstüne
Havada öyle asılı kalan
Ömrüm iter iskemleyi tek bir hamlede
Hem
Hep yollara mı iz bırakır ayaklar
Ayaklarında yolun izi yokmudur yürüdüğün doğaçlar kadar
Vurduğun vurulduğun o topraklar?
Ya selamete belki çıkılır diye yuttuğun anlar
Hiç hatrı yokmu keş ödenmiş işte yıllar
Biliyorum
Öptüğüm avuç içlerinde sabrın
Yumruklaşan öfkenin altında merhamettir saklın...
Etme...
Dışarısı kıyım kıyamet
Dışarısı zifir ihanet....