Ey Yüce Mabûd Şiiri - Güven Gürdap

Takatsizim ey yüce Mabud,
Ümitsizliğe kapılır oldu ruhum.
Ne sevmeye, ne de ağlamaya gücüm yok,
Gördükçe zulmetti dayanmaz oldu bu yürek.
Karalık çökünce el açar sesi titrek.
Ey gücü sonsuz olan Mabud,
Zalimlere fırsat verme artık ne olursun,
Gördükçe, kanı dökülen o küçük bedenleri.
İçim paramparça, yaş olup akıyor gözlerimden.
Ruhu yitik gafiller uyurken sana yalvarıyorum.
Uyku bilmeyen bu gözlerle rızanı bekliyorum,
Beni senden ümidini kesenlerden eyleme,
Tek yapabildiğim şey kapında yalvarmak.
Ne olur Ya Râb kapından boynu bükük çevirme.
Ey kudreti sonsuz olan Mabud,
Zalimleri paramparça görmek ister bu maşuk,

Güven Gürdap