Ey Yoldaş Şiiri - Yılmaz Tosun

EY HALKIM UNUTMA BİZİ
gazide,Hertarafta ağıtlar yükseliyor bu sabah
küçük bir kız çocuğunun elinde oyuncak bebeği
gözünden akan göz yaşları,
yerdeki cesetlerin içinde
annesini arıyor ve yüzünde kan var kan
yıkıldık ey halkım unutma bizi.

gece bir ölüm marşı çalıyor maraşın sokaklarında
kadınlarımız kızlarımız kahpece zincirlerde,
kimisininde boynu vurulmuş.
erlerimizin alnında kurşundan madalyon var,
kan kokuyor sokaklar,
kaldırımlarda insanların kafası taşla ezilmiş,
kızlarımızın ırzına geçilmiş,
kundaktaki günahsızlar kendi kanında boğulmuş,
vurulduk ey halkım unutma bizi

haykıran faşistlerin elinde,
kellerleri bir mızrağın ucunda yiğitlerin,
anaların karnındaki bebekler kurşuna dizilmiş,
nice masum hunharca ezilip çarmıha gerilmiş,
çorumdan çaylar kan akıyor su yerine,
kanla sulanıyor çorumun tarlaları.
sürüldük hey halkım unutma bizi

bir duman yükseliyor sivastan
cehenneme atılmış semah verilmiş ateşe,
bir bir gömülüyor körpe yürekler,cehennem ateşine
Allah-u ekber sesleri almış deyişlerin yerini,
ölüme eşlik ediyor yobazların sesleri.
yakıldık ey halkım unutma bizi

dersimin çığlığı bir başka gür çıkıyor,
tepelerine kurşun yağıyor okuldaki öğrencilerin,
dersimden bebek sesleri çıkmıyor,
sokaklardan insan yerine,
makinalı tüfek sesleri yükseliyor,
dersimin kalbinde ölüm,
dersimin yüreğinde bir marş arşa çıkıyor,
bir haykırış var dersimde
bir soy kırılıyor dersimde
kırıldık ey halkım unutma bizi..

YILMAZ TOSUN