Ey Yolcu Şiiri - Ufuk Nazım

Bir gun icinden kac kere gecersin ey yolcu,
Bugunun yansilarinda sallanan
Bu sirri dusmus aynadan
Senin akislerin salinirken uzaklara
Sen kac kere daha icine duseceksin
yalnizliginin kendine has sessiz golgelerinin
Sonsuz yozluguna...
Anlasilmaz kelimelerle oynamak
Ve kendince anlamlar cikarmak niye
Neden bu hirs
Ve neden bu kaygilarin toplamindan cikan ofke
Elbet butun bunlari anlatmanin
Cok sade ve direk bir yolu vardir...
Cingenesin sen kendine gocersin
Icinde cadirlar kurup
Yeniden devirirsin kadehlerini yurtsuzlugunun,
Koridorlarinda kalir adin bu vahsi dunyanin.
Ikilemlerin carpimindan sen cikarsin
Soluksuzlugun icinden nefesini calarlar
Yeniden insan gibi dusunmek icin...
Guvenip sahipsizligine
Peskes cekerler genc fidanlarini emperyalizme
Gererler tarihinin yalaguz postunu hedef tahtalarina
Ve serbesdir atislari kimsesizligine...
05.11.2010