Ey yeryüzü konukları

Ey yeryüzü konukları
hiç gitmeyecek sanıp
Dünyayı
sanki sırtına alıverecek gibi
düşünüp
hiç huzur bulmayanı
Dünyanın huzursuz konukları
hiç kimseye kalmamış
kalmayacak
olanı
Dünya evindir kirletme
oturduğun yeri pisletme
sen nankör sen nalet
herşeyi benim diyerek
hiç bir zaman senin olmayacak olanı
bir o kadar da yapıp yalanı dolanı
çalıp çalıp dindar olanı
onu bunu soyanı
sonuçta sıfırdır kalanı
otur yerine sıfır
eyyy huzur düşmanı
yeryüzünün zalim konukları
hiçbir zaman doymazsın
hep ağlayıp susmazsın
bebeksin hiç büyümezsin
sen kendine Düşman
oyuncağını hep kıran
bir tuhafsın inan
hiç doymayan
hiç büyümeyen
bir tuhaf yaratık
acınasından ötede
hep gereksiz kavgada
bir ağız dolusu gülemedin
hep huzursuz
hep umarsız
uyanmalısın artık bir huzura