Ey yer! "Madencilerimize vefa niyetine"

Güz karası gözlerine bakarken,
Çıkmazında kaldım, tadında zehir.
Bütün sular yüreğime akarken,
Sütunlarım yıkan nehrindir, zâhir.

Kötürümdün, neşter vurdum, yeşerdin,
Bedeninde parmaklarım izi var.
Veysel der ki; "ekmek verdin, aş verdin"
Sadık yârsin, yolumdan çekil, duvar!

Hep hazan mı, baharın yok mu ey yer!
Saldın derde talan eyledin beni.
İstemem ziynetin, Güneş'imi ver,
Yumdun gözlerimi yalan eyledin beni.

Ekinimi tırpanlama ne olur?
Hasatımdır, yavruların neşesi.
Çığlığımdır, sesimi duyan olur,
Öfke dolar, yurdumun her köşesi.