Ey Ye!!! Şiiri - Melik Tunal

Silinmeli her bir ağırlık kalbe düşünce
düşen yapraklar gibi hafif
kalbi kırılan bir dal gibi narin
Ne solan çiçekler taşımalı yükünü
Ne de kimse taklit etmesin gülüşünü
su gibi coşkun, rüzgar gibi özgür olalım
Üzülmek mı gerek iyleşmek için?
unutmak mı hiç olmasaydı keşke
İşte bu kadar arınmak gerek
yeniden başlamak için
M'nin ikisinden biri benimdir
Kapatabilmek için tüm yaralarımı
Bastır göğsüme ama zaman kısa usulca işler kabuklarını
Maddeler yeni bir kırık (ayna) gibi köşelerinden yumuşar
Evet ben;
Bir nefes bir adım attım
kökleri toprağa gömülü gibi
aklının sesleri kulaklarımda
ama yüreğim boşluğa suskun
Yürü bende ki hayallerine
Geçmişin puslu gölgesini üstünden atarak
saatler o zaman bize karşı olacak durgun
Yorgun bakma gözlerime ne olursun
bu hikaye ikimizin
yaşanılmayınca pişmanlıklar bizimle beraber ölsün
ELveda değil bu sonsuz bir yolculuk
tüm cihan bizimle beraber duysun...