Yuce Kıtabım Şiiri - Selva Durmazemir

Ey Rabbımın kelamı sen benim nefesimsin güneşimsin
Rabbimin bana muhteşem bir hediyesisin
Sensiz olan bir ömrü kalbım neylesın
Sen benim iki cihan saadetimsin
Seni tanımayan ne bilir kıymetini
Seni okumayan diller bilemez güzelliğini
Aşkın nurlandırır bütün gönülleri
Yoluna kurban olsun butun Allah erleri
Sensın cana sefa ruhlara gıda
Hayrandır hergun okuyan sana
Sen ki ulaştıran bir vasıtasın Rahmana
Asksın kevser şarabısın icer seni muminler kana kana
Sensız gecen günü neyleyim
Sen benim nefesim sen benim herseyim
Bu gönül sensız bir dünyayı neylesin
Bırakma nolur ellerimi sen bana bıricik sevgilisin
Sen gülsün ben senın dıkenin
Gül dikensiz olmaz bırakma ellerim
Sensız bır gun düşünebilir miyim
Seni bana nasip eden Rabbime sükrederim
Hayallerime kavuşmam için bir anahtar oldun bana
Her kapıyı actım senin varlıgınla
Sen benı yoklugunla yakma
Gonlumden ruhumdan bir an dahi olsun ayrılma
Meftunum ben sana dılbesteyim yollarına
Sıfasın bedenime gıdasın ruhuma
İki cihanda da nolur dost ol bana
Ask ol kalbime yol ol Yüce Mevlama
Ol her günümde dilimde gönlümde
Ölürken vereceğim son nefeste
Herkes gittiginde yalnız bırakma kabrimde
Mahserde sefaatinle dostlugunu mujdele..