Ey Yaşayan Şiiri - Ramazan Arpacı

Jestim kıyam
Kıyametine yakın dünyam
Elim ayağım çekiliyor yaşamdan
Ya şamdan ya rüyam güneşimi avuçlayan

Ve devrildi şamdan
Ateşi yakaladı beni paçamdan
Kıble diye durduğum resmin, bütünüyle yanmadan
Dinle son haykırışımı ey yaşamama kefil olan

Hiç sevmedin beni karam
Karamsar ve silinmeyen yaram
Sendin yine de uykularıma tüneyen karabasan
Kara basan ayaklarım göçtü dünyandan

Ve son uykumda inan sonsuz dünyam
Kış kadar beyaz,sen kadar eksiksiz rüyam
Yaşamsı bir tadı var yine de
Üstelik kefilim de sen değilsin ey yaşayan