EY YAŞAM
Kırdıkça kırasın geldi,
Usul bilmez yüreğimin uslanmaz çocuğunu,
Sen kırdıkça, o kin bilmez bebek gibi sarılır umut diye bana,
Ben ezdikçe,o çimen misali bir başka güzel doğar yarına,
Yıkmak ile yıkılmak kardeşliğinde,
Kendi özgürlüğünü kazanmış yalansız devrimci gibi,
Kırdıkça kırasın geldi,
Usul bilmez yüreğimin uslanmaz çocuğu,
Sen zakkum içirip,incir ağacı dikdikçe gönül cennetine,
Cehennem ateşini derman diye ömrüne sundukça,
O masumiyet krallığında,
Mahsumiyet içinde mahsumiyet yaşar,
Kendinden habersiz…
Kayıt Tarihi : 17.7.2019 12:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendisiyle bir türlü anlaşamayan birinin öyküsünden esinlenmiştir.
![Ferzende Ürün](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/17/ey-yasam-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!