Ey Yar Gönlümde Şiiri - Bahattin Tonbul

Kimbilir doğmadan aşkım, sonsuz da kaybolup gitti
Rüyada görünce şaştım, dayanmadı yüreğim yar
Bitmeden umutsuz aşkım, ruhumda sanki bir setti
Çıkılmaz ufkumu aştın, hayalin gönlümde ey yar

Kayboldun dünyamda yoksun, üstüme sensiz gün doğar
İçimi acın dert oldu, karanlık sevdamı boğar
Sen olmadan gelmez sabah, yıldız gökyüzünde yağar
Yıkılmaz ufkumu aştın, hayalin gönlümde ey yar

Nerelere gitsem sorsam, neyapsam azdır sana
Bulunmaz dertlere girdi, bak karıştı toprak ana
Zavallı aşığım yorsam, rüzgarı esseydi sana
Çıkılmaz ufkumu aştın, hayalin gönlümde ey yar

Bomboş geldi dünyam öksüz, kalsamda dağ taş çıkarım
Kimse yanına bırakmam, yağıp su olup akarım
Sevdana pervaneyim ha, can ateş olsan yakarım
Yıkılmaz ufkumu aştın, hayalin gönlümde ey yar

Yer yüzünde hazineyim, tekrar sensiz başa döndüm
Ne yanında kalır yüzüm, doğmadan ay gibi söndüm
Sakın ha hafife alma, bilerek o aşka sindim
Çıkılmaz ufkumu aştın, hayalin gönlümde ey yar

Bahattin kader mahkumu, doymadan toprağa verdi
Yaşanan sanal alemi, anıyı yıldıza serdi
Aşkın oyunu düş değil, yari görecek son yerdi
Yıkılmaz ufkumu aştın, hayalin gönlümde ey yar
Bahattin Tonbul
6.10.2014