Ey Yar 8 Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ey yar!
Gamzeli yanaklarına kandım
Senin de beni sevdiğini sandım.
Aşkın ateşten gömleğini giyer giymez,
Kor ataşlarda yandıkça yandım.

Ey yar!
Celalli ve haşin bir bakışın yatak yorgan yatırdı,
Berrak sular varken, boz bulanık sulara batırdı.
Beni dört elle hayata bağlayan,
Son mektubundaki en manidar son satırdı.

Ey yar!
Aşkın kılıncını nadide sevdanla biledim,
Sevdalıların meclisinde her daim seni diledim.
Kor ateşleri koydum sevda mangalına,
Aşk ve şevkle yelledikçe yelledim.

Ey yar!
Hesabta olmayan firakında, fazlaca ağladım.
Zonklayan başımı sevda puşusuyla bağladım.
Sevda bahçelerini sulayan pınar oldum,
İstemeden yıktım bentleri, çağlattıkça çağladım.

Ey yar
Sevdan, envai türlü aşk fidelerini gönül tarlasına ektirdi.
Daha yolun başındayken, ismi henüz duyulmadık dertleri çektirdi.
Mahir bir terzi oldum aşkın çarşısında,
En beğenilen sevda motifli elbiseleri diktirdi.
03-04/Eylül /2013