Ey Yâr Şiiri - Bedri Hüseyin Çiftçi

Peşpeşe geçince yıllar aheste
Gözüm bir dost arar kulağım seste
Gel otur yanıma en son nefeste
Yüzüne doyunca bakayım ey yâr.

Kalmadı dizimde eski kuvvetim
Dünyalık kazancım malım servetim
Ben senin uğruna neler vadettim
Yerden yere vurdun sen beni ey yâr.

Al ver ile kârı ederim sandım
Gençliğe güvenip hepten aldandım
Yıllarca vefasıs yandım ha yandım
Kokundan bir katre vermedin ey yâr.

Geçti gençlik çağı hazan mevsimi
Bulunur elbette tutan yasımı
Topladım giderim tarak tasımı
Olmadı haberin sormadın ey yâr.

Hızla geçti yıllar hatıran vardı
Bu fakir gönlümün sendin muradı
Ah edip inledim duyan olmadı
Bir piri faniye döndürdün ey yâr.

Duy artık feryadım ne olur sanki
Bu Dünya kocaman öyle bir han ki
Bir giriş bir çıkış kapısı varki
Her yolcu geçecek bilesin ey yâr.

Bedri Hüseyin Çiftçi Nisan 2008