Ey yar... Şiiri - Baran Tatlı

Ey yar...
Ey yüreğini yurt bildiğim.
Ömrümün gurbeti
Ey gecelerimin sancısı,sızısı...
Yine bu arlanmaz utanmaz benliğim...
Uykuyu unutmuş gözlerle
Yüz perdesi kopmuş yüreğimle
Hayalinin yurduna doğru göç halindeler...
bir kentin yıkılışını hazırlar Gibiler
Ayağımdaki çarıklarım,elimdeki asam ile
Gözlerinin uçurumuna doğru
Bir Mecnun bir divane gibi
Suursuzca Göç etmekteyim.
Kör topal yüreğim...
göğüs kafesime çarpa,çarpa
Yorulmadan,şikayetçi olmadan,
Keşkelere sığınmadan.
Bir ayyaş bir serseri gibi
Ömrünün Mayınlı yollarındayım.
Ey yar...
Ey Aklıma galebe çalan fikrimi talan eden
Sevmiştim seni.
Fakir bir çocuğun kuru ekmeği sevdiği gibi
Sevmiştim.
İsyan etmeden burun kıvırma dan.
Şükür ede ede sevmiştim.
Ülkesi işgal edilmiş bir mültecinin
Göç yolundaki Umudu kadar
İdam sehpasındaki bir mahkumun
Gözlerindeki Özgürlük umudu kadar
Sevmiştim Seni yar
Ey yar...
Ey gözlerimin mahremi
Ey kalbimin gönlümün mabedi
Sevmiştim seni çok sevmiştim.
sevginin sevdanın bile illegal sayıldığı
Bir coğrafyada...
Her tarafı yasaklı bir ilin özgürlüğe hasret
Tutkusuyla sevmiştim.
Ömrümü ömrüne adak
Kokunu tenime mührüm eylemiştim.
Beni tüm hüzünlere erbap
Ayrılıklara gebe bıraktın yar...