Ey Yâr Şiiri - Süheyil Aydın

Bu âlem benim hanem değil bilirim,
Dertler her gün çoğalıyor görürüm,
Sevmek bile dert olmuşken dururum,
Gitmeye fermanım sendedir ey yâr.

Acının bin türlü çeşidi varmış,
Yaşamak katlanmak, içinde kalmış,
Sabır derya olmuş boyna dolanmış,
Sıkmaya dermanım sendedir ey yâr.

Ömür işte ah vah ile yaşanır,
Beden kanar yürek kana bulanır,
Can dediğinde uçurumda dolanır,
Tutmaya dermanım sendedir ey yâr.

Hanenin kendisi, benmişim meğer,
Buluta karışan tozmuşum meğer,
Yoklukta varlığa küsmüşüm meğer,
Gitmeye fermanım sendedir ey yâr.