Ey Yar Şiiri - Hamiye Gül

Bahtıma doğan güneş ol ey yâr,
Aydınlansın hiç kararmasın dünyam.
Gecelerimi ışıtan Ay'ım yıldızım ol,
Mehtabı seyredeyim yüzünde ey yâr.

Sitareleri çeksem saçının telinden,
Pırıltını gözüme sürmelesem ey yâr.
Senin o harikulade güzelliğin var ya,
Gözlerimin içini kamaştırıyor ey yâr.

Mavilere çalıyor rengi yahut safiri,
Mücevher gibi gerdanıma taksam seni.
Gülümsedikçe parıldayan gözlerini,
İzlesem izlesem hiç doymasam ey yâr.

Sokaklar,kaldırım taşları bile izlerken,
Senin o narin,zarif yürüyüşüne hayran.
Sussam sussam hiç konuşmasam,
Yine de suskunluğuna doymam ey yâr.

Dağ taş gelse dile oy güzeller güzeli,
Ah ben görmedim senden güzeli ey yâr.
Yıkılsa dünya bahtıma sevdim diye bir bir,
Ben severim kime ne,tek seni severim ey yâr.