Ey Yâr Şiiri - Emrah Kurt

EY YÂR
Zevk değilki bu, ne de bir heves
Emin ol yürekten bağlandım sana
Lazım değil bana ekmek su nefes
İçten bir gülüşün yetiyor bana
Hasretin dağ olsada etmem pes
Aşkınla yeniden doğdum hayata

Zamansız açan bir gül gibisin
Elimde solmadı istemem senin
Lütfeyle ey gülüm hele gir gönlüme
İstersen bu kalbi sevmeyi dene
Her halini seviyorum senin
Adını yazdım, kaderimdesin

Zor olsa da aşk beklerim seni
Ezelden ebede sensin muradım
Leyli gör anla, sendeki beni
İsminde kaybolan mecnundur adım
Hüsran çöllerinde gölgeni
Ararım bir ömür adım adım

Zalim olma bu kadar ey Yâr
Elemleri bitir ki gelsin bahar
Laleler güller sensiz solarlar
İçimde nice ümitlerim var
Hayaller sevince gerçek olurlar
Ayrılık son bulsun artık ey Yâr

📝Denizli 2002