Ey Yâr Şiiri - Özden Aydoğan

Geceler söylesin yalnızlığımı
Duy ey yar ne olur bu çığlığımı
Bir temmuz gününde o yaz akşamı
Ateşler içinde bıraktın beni

Yürürken yollarda seni düşünmek
Umutla gelir mi diye beklemek
Buruşmuş bir resmi hala saklamak
Böyle bir hasrete sen attın beni

Gülerken gözyaşı döktüm bilmedin
Sızılar içinde kaldım sormadın
Mecnundum ama sen leylam olmadın
Susuz bir gül gibi kuruttun beni