Ey Yar Şiiri - Ragıp Güngör

Benim çoraklaşmış yüreğimde
Hiç çiçek açmamıştı
Sen açana kadar
Bu yüzdendir belki
Unutmayışım
Unutmak istemeyişim
Benim en güzel rüyalarımı
Kabuslar basıyordu
Her gece yarısı
Belki de bu yüzdendir
Seni sığınacak liman gibi görüşüm
Şimdi ne çiçek kaldı geriye
Ne de çorak bir yürek
Belki de bu yüzdendir
Bir daha rüya görmemek için
Uykusuz geçen gecelerim
Benim sabahlarıma hiç güneş doğmazdı
Farksızdı birbirinden
Geceyle gündüzüm
Yönümü aydınlatmıştın bir anda
Bu yüzdendir belki
Uçarcasına sana gelişim
Adın gibi doğmuştun
Kör sabahlarıma
Sen yoksun ya yanımda
Belki de bu yüzdendir
Düz yollarda düşüşlerim
Ey yar
Öğlesine bitkinim ki
Bedbaht halimi görsen
Sarılıp ağlarsın
Aklını yitirmiş deli gibiyim
Belki de bu yüzdendir
Saçım sakalım karışmış
Üstümün başımın perişanlığı
Ey deniz gözlü yar
Şimdi
Acılarla doluyum
Ha taştım ha taşacağım
Diyemiyorum kimselere
Seni ne kadar özlediğimi
Belki de bu yüzdendir
Soğuk kaldırım taşlarıyla konuşmalarım
Ey gözleri denize benzeyenim
Ey okyanus bakışlım
Ey benim ruhum
İyi dinle bir zamanlar çok sevdiğin
Ragıp'ın son sözüdür bu
Bu dert iflah etmez beni biliyorum
Artık ben gidiyorum
Belki de bu yüzdendir
Ecel durağında
Azraili bekleyişim