Ey Yar Şiiri - Ecir Demirkıran

EY YAR
Bad-ı sabah esme çılgın, gül zülüfler dağılır
Ruhum bitap düştü ey yar, cevr ile
Ömrüm sağılır
Selvi revan, Dılşıkestim, yolunda bi çareyim
Dile düşmüş pürmelalim, bedenden ruhum alınır

Bakışlarım öne düşer, gamzende içerken aşkı
Mecnun diyarına düştüm, terk eyledim evi barkı
Sürgünüm ölümle biter, bu hayat penceresinde
İçim yanar, gönül susmaz, yamandır feleğin  çarkı

Neyleyim söyle hayatı, gülen gözlerinden ırak
Bir kerecik olsa bile, aklımı özgürce bırak
Şu kahrolası dünyada, senden başka yok dileğim
Ayrılıklar yaman vurur, ser sefil bıraktın bir bak

Aşinayım, güzel yüzlüm, Mehtabı karartır cildin
Irak düştün gönül yorgun, söyle nedir benle derdin
Ben seni özler dururken, yaban Ellere post serdin
Mehtabın ılık ışığı, gönlümde  vuslata erdin

Serzeniş Şiirler

İ0