Ey Yar! Şiiri - Osman Şener

Ey Yar!

Ya siracen münîra!
Pervanen olmuş gönül,
Fânusun olmuş Hîra;
Nurun yayılmış tül tül.

Ey dâî-yi dilara!
Ey verde-yi müberra!
Eflak âşık didara,
Cibril kapında bülbül!

Aşkınla döner âlem
Aşkınla yazar kalem
Aşkın komaz ki ölem
Ey hayat kanı Rasül!

Ah! Kapıma gel desen
Gel, Kıtmirim ol desen
Bağlasınlar kal desen
Nasıl can atmam nasıl?

Ey Efendim duy beni!
Verme, alıkoy beni
Nen sayarsan say beni
Kayıtsız, şartsız kabul

Gönül bu ya delidir
Ne yaparsa yeridir
Evvâhî eseridir;
Biraz ateş, biraz kül!