Ey Yâr Şiiri - Barış Özmen

Ey yar! ey gönülleri onaran yar,
Ey gözlere nurunu barındıran yar!
Varlığını görüyorum,
bembeyaz bulutlarda ,
Vasfınla şereflendirdiğin kışın ortasındaki yemyeşil ağaçlarda görüyorum.
Eşrefi mahlukatın o nurlu simalarında ,
Tefekkürüyle ıslandığım rahmet tanesi yağmurlarda görüyorum !
Gece ile gündüzün zarafetindeki o ince çizginin detayında görüyorum.

Ey yar !ey çöllerede rahmet yağmurları yağdıran yar,
Ey çölleri kavuran, güneşin nuruyla cihahı ısıtan yar.

Senin varlığını görüyorum en güzel yar,
Bebeklerin iki kaşı arasındaki nurda, ve ilk gülüşlerindeki huzurda görüyorum .
Şafak sökerken esen yellerin verdiği ferahlıkta,
Baharın gönüllere sunduğu sürurda görüyorum .
Evrendeki tüm güzelliklerin ardında bir güzelin var olduğunu biliyorum,
Tüm bu güzellikleri sunarken, her güzele yar olduğunu biliyorum !
Varlığını her güzelin gözbebeklerindeki ışıltıda görüyorum.

Ey yar !ey iki rahmet çeşmesinden üç günlük bebeği doyuran yar,
Ey kışın ortasında karıncanın rızkını hazinei dergahında bulunduran yar.

Seni hissediyorum ey büyük yar!
Aklın uçsuz bucaksız kavrayabilğince düşünce alanında,
Hareketsiz dalgınlıklarımda ,ve sıkıntınları sabırla karşılarken seni kalbten geçen ince bir sızı gibi hissediyorum .
Gaflet penceresindeki sis perdesini araladığımda ,
Semaya seyre dalıpta hissediyorum .
Sabah namazında seccadeye kapanıp!
Derinden derine nefes alırken ,
Seni kalbimin en derinliklerinde hissediyorum .

Ey yar !ey kalbin içinden geçeni bilen yar,
Ey tevbe edenin kumlar adedince günahlarını silen yar.

Senin varlığını görüyorum en büyük yar !
Haşeratın iklim şartlarına rağmen ayakta kalabildiği güçte,
Nebatatın kızgın güneşe rağmen rengini koruyabildiği ahenkte görüyorum.
Senin varlığını Semavatu Arza sütun olmuş dağların ihtişamında görüyorum ,
Uçsuz bucaksız okyanusların o masmavi  boyasını tefekkür ederken,
Varlığını , haşmetli dalgaların canlılığında görüyorum.
Kurak ve çatlak toprak arasında yeşerttiğin güllere bakınca,
Yağmurun toprakla buluşması anındaki hasret yüklü kavuşmasında görüyorum .

Ey yar! ey gök kubbede deryaları barındıran yar,
Ey Cihanın ihtiyaç abını ihtiyaç duyulduğu anda indiren yar .

Varlığını görüyorum en cömert yar!
Senin varlığını koca ağaçları taşıyan çekirdekteki meziyette,
Her ayrı ağaçtan çıkardığın envai çeşit lezzette görüyorum .
Ve seni ,her nebatatın insanlığa verdiği hizmette ,
İradenle kainatı ayakta tutabildiğin kudret’de görüyorum .
Kıyam edip nefes aldığım her vaziyette ,
Kıyam etmediğim zaman yaşadığım eziyette görüyorum.

Ey yar !ey mevsimleri ayrı ayrı tad ile sevdiren yar,
Ey yazı ayrı kışı ayrı renge çeviren yar.

Varlığını görüyorum ey  sevgili yar !
Varlığını , yaşı dili ,dini farketmeksizin çocukların heyecanlarında ve sevinçlerinde görüyorum, 
Kuşların her kanat çırpınışında , zikir halindeki toplu akışlarında ve baykuşların göz alıcı bakışlarında görüyorum .

Ey yar !ey yoktan var eden yar,
Ey kuşları bile varlığından haberdar eden yar.

Ey kainatın sultanı! Varlığını görüyorum 
Hükmünle hükmettiğin dünyada
Varlığını sanatkarane bir sanatla nakşettiğin ayda güneşte yıldızlarda görüyorum .
Tüm bunları tefekkür ederken ,tefekkürü bahşettiğin nefes gibi içime çekiyorum.
Ey yar ,ey yar!