Ey Yar. Şiiri - Gönül Kadın Dildar

Ey
Mavi sonsuzluktan korkup, kızgın yollara kar döken.
Huzursuzluğun çıplak ayaklı çocuğu
Ay çiçek tarlalarının, güneşe hasret yüzü.
Düşler dünyamın umut taciri yar!
Zorlu sevda günlerinin,
Yaz bekleyişli gamlı hazanıyım bugün
Hasretini, gecenin siyah göğüslerinde emzirdiğim.
Kızıl depremlerimin merkezi.
Dudaklarımı, sevdasıyla mühürleyip,
Gözlerimi, kalemimde kanatan yar!

Ekilmemiş geleceğe sayrı gelen gönlümü,
Yıldız yağmuru yapıp, gecesini aydınlattığım.
Saman yolunu, yeşil salda sunduğum yâr!

Oklar fırlattım, paslı çivisine yaşamın,
Kesip attım, irin bağlamış kangren yanımı
Soydum hislerimi maskelerden,
Gözlerin de uyurum çırılçıplak
Sen konuşur dilim, sermest dolanarak
Sevgim, parmaklarımdır teninde
Sessiz bir düş olup yağarım gecelerine
Uyandığında tutunup kirpiklerine,
Gülümserim, gülüşünde yar!

Kirpiklerimdeki yağmurla çoğalıyorsun.
Sevdanda dağlıyorum, hecelerce.
Aşkın gök kuşağına doğuyorum delice
Semazen dilim, sema’ ya ismini hapsediyor,
Esir sevdamın gözleri, nar-ı aşk’a tapıyor
Asırlara sığmayan yorgun sonsuzluğum
Geçmişinden bir geri dönebilse…
Bir çözülebilse prangaların gün batımında…
Sevginin gücüne nikâhlı ışıklı yolun,
Aşk kenarından süzülürken sol yanım,
Kevgirdeki bitimsizliğini devşireceğim.
Dökülmüş yüzümü,yerlerden devşireceğim yâr! …

Emel…14.09.2017