Kuru rüzgarlarla git,ayaz gecelerden geç.
Yildizsiz göğün kasvetini tat,
Korkularini hisset,
Kuru ormanlara dilinde olmayanlari anlat.
Kendini yeniden kesfet.
Akmasin, derya gozlerinden bir damla bile.
Sızsın pinarlarin sinsi sinsi kör kalbinin en dibine.
Oyle bir haykır ki sesin düşmesin diline.
Eyyyy yar!
Issıza hapsolsun varlığın yokun.
Yürü, ardinda kalmasin ne ayak izin, ne kadin kokun.
Kayıt Tarihi : 22.12.2015 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Süslü](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/22/ey-yar-294.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!